U Nas w tym miesiącu również warsztatowo. Miałam przyjemność poprowadzić warsztaty w Fabryce Kultury i padło na.. tak, tak na laminowaną folię ;)

Pierwszego dnia dzieci tworzyły zakładki do książek. Rysowały na kartkach, laminowały, a potem naklejały naklejki i przewiązywały wstążką. Wyszły ekstra. Serio. Pomysłowość dzieci mnie zaskoczyła (no dobrze, dobrze. Ja wierzę w potencjał dzieci i ich wyobraźnię ;) )

Drugiego dnia tworzyliśmy biżuterię i breloczki. I tutaj również najpierw odbyła się żywa dyskusja, co i jak będziemy tworzyć, potem dzieci przeszły do malunków i laminowaliśmy. Drugiego dnia dzieci same garnęły się do laminowania, jednak laminator odmówił posłuszeństwa i zjadał nam folię. Tego dnia dowiedziałam się, że pod hasłem "breloczek na telefon" kryje się... etui na telefon. Chłopcy kompletnie nie wiedzieli o co mi chodzi. Jaki breloczek? I faktycznie, sprawdzałam nowe telefony dotykowe i najnowsze modele nie mają żadnego "haczyka", żeby móc przyczepić brelok. Żadnego. Nowe czasy, stara ja. 

Trzeciego dnia tworzyliśmy książeczki manipulacyjne. Miałam przygotowane wcześniej materiały, które zostały przez dzieci wycięte, zalaminowane i włożone do segregatora. W segregatorze znajdowały się dziewczynki do ubierania (na rzepy), piłkarze również do ubrania (ubrania przyczepione też na rzepy), postaci klocków lego do malowania, lub wyklejania plasteliną,  łamigłówki matematyczne. Cuda na kiju.  Laminowane karty mają to do siebie, że można ich używać bez końca, można zmazać, pisać dalej, wykleić plasteliną, odkleić, polecam laminarkę!

Zdjęcia: Fabryka Kultury w Redzie

To był bardzo owocny miesiąc. Szczególnie dla mnie, bo z reguły pracuję z dziećmi w wieku żłobkowym/przedszkolnym, a tym razem musiałam stawić czoło pięcio-sześciolatkom.

Mówię Wam, jazda bez trzymanki!

Wpis powstał w ramach projektu: Dziecko na warsztat.

Po ostatnim zrobieniu sztucznego śniegu, Dosia miała turbo sraczko rzygaczkę. Stwierdziłam, że przy tak małym dziecku zabawy z pianką do golenia, to nie jest dobry pomysł... Ogólnie zabawy z pianką do golenia to nie jest za fajny pomysł. Przynajmniej u Nas w domu. Zawsze kończy się albo wyżej wymienioną sraczką, albo dziwnymi krostkami na dłoniach. Także, piance do golenia mówimy stanowcze nie. 

Poczekałam cierpliwie do pierwszego śniegu. Z racji, że dziatwa chora już drugi tydzień, a śniegu się domaga, postanowiłam znowu, tradycyjnie już, przynieść cały śniegowy dobytek do domu. Malowaliśmy go, polewaliśmy słodkim sosem imitując lody wodne, a potem w wir zabawy włączyły się niezastąpione LEGO DUPLO. Kochamy Duplo. Choćby nie wiem, co było nie tak, choćby nie wiadomo jaka sroga zima, jaki nudny dzień, klocki Lego zawsze ratują. ZAWSZE.

Ciecz z pewnością ciekawa. Do kąpieli, do zabawy w misce z wodą. Po wrzuceniu do wody granulki zmieniają się magicznie w gluta, który nie do końca jest glutem. Powiedziałabym, że to raczej kisiel (przepraszam, ale nie pokażę Wam moich dzieci babrających się zielonym glutem w wannie, po prostu musicie to sobie wyobrazić ;) ). Po nalaniu większej ilości wody, glut rozpuszcza się i może spokojnie spłynąć w głąb tajemniczego odpływu. Dzięki niemu, tak, kąpiel jest bardziej atrakcyjna, doznania sensoryczne pełną parą, Całe ciało jest stymulowane. Równie dobrze mogłabym wlać do wanny kisiel i atrakcja byłaby podobna, ale wolę kisiel zjeść niż się w nim taplać, chociaż w niektórych kręgach jest to dość... modny sport.
Niemniej jednak kisielowate gluty są fajne, ale nie rozpuszczałabym ich w wodzie. Następnym razem wlałabym do mniejszej miski. Uniknęłabym kilku niebezpiecznych śliskich wpadek do wanny a i mogłabym to na dwa razy przechować w misce, a nie od razu wylewać, bo szkoda :)

Minus jest taki, że glut jest baaaaardzo śliski. Bardzo. Trzeba uważać.
Produkt jest jednorazowego użytku. To bardzo smuci.
O cenie wypowiadać się nie mogę, gdyż był to prezent ;)
Glibbi Slime dostępny na Ceneo.pl
A tu krótki filmik, który prawie, prawie obrazuje jak wygląda Slime